An itibariyle yine düştüğüm çukur.
Yapabilsem ağlarım öyle bir topum şu an.
İzninizle bir miktar boş yapacağım, okumak lüzumsuz olur, baştan belirteyim.
Yav amına koyayım, bir insan neden bu kadar duygusal olabilir, gerçi ne kadar duygusalım onu da bilmiyorum. Böyle zamanlarda her sikim hıyar diyene tuzlukla koşacak durumda oluyorum. Evet bu deyim bu gibi durumlar için değil ama ben duygusal bir topitop olmaktan ne elimde tuzluk olduğunu ne karşıdakinin tatsız olaylara sebebiyet verebilecek olduğunu ne de içinde bulunduğum namüsait pozisyonu fark edebiliyorum. Böyle anlarda her boktan etkileniyorum. Yere bir şey düşse yer çekiminden etkilenip yüksekten atlarım. O derece mal oluyorum. Şu an elime verseniz en boktan romanımsı saçma hikâyeleri, belki onlardan bile etkilenirim. Tabi boktan serseri çocuk gibi kağıt israflarını kastetmedim. Şimdi bu entryi neden itirafa yazmadığımı düşünenler olabilir. Bunu okuyacak insan olduğunu sanmıyorum tabi ama. Sonuçta zaman israfı. Neyse devam edeyim, itiraf başlığına yazmadım çünkü bu bir itiraf değil. Zaten o başlıktaki yazılanların çoğu itiraf değil.
(bkz: itiraf başlığına yazılanların çoğunun itiraf olmaması) Bu gece bu kadar boş yeter. Herkese iyi forumlar.